Επίσκοπος Ιππώνος και από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές προσωπικότητες. Η μνήμη του τιμάται από την Εκκλησία στις 15 Ιουνίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν το όνομα Αυγουστίνος και Αυγουστίνα.
Ο Αυγουστίνος γεννήθηκε στην Ταγάστη της Νουμιδίας (σημερινό Σουκ Αχράς Αλγερίας), στις 13 Νοεμβρίου 354 από μητέρα φλογερή χριστιανή, τη Μόνικα, και πατέρα ειδωλολάτρη, τον Πατρίκιο. Τις εγκύκλιες σπουδές πραγματοποίησε στην πατρίδα του, ενώ στη συνέχεια ο πατέρας του τον έστειλε στα Μάδαυρα και για ανώτερες σπουδές στην Καρχηδόνα. Ως νεαρός φοιτητής έζησε ζωή έκλυτη, από την οποία απόκτησε και κάποιο εξώγαμο τέκνο.
Στην Αφρική, έγινε οπαδός του Μανιχαϊσμού, αλλά όταν αργότερα έφθασε στο Μιλάνο, οι θερμές ολονύκτιες προσευχές της μητέρας του, η επισταμένη μελέτη των αγίων Γραφών από τον ίδιο και τα φλογερά κηρύγματα του Επισκόπου Μεδιολάνων Αμβροσίου, έφεραν τον Αυγουστίνο στο Χριστιανισμό. Ζήτησε να κατηχηθεί και βαπτίστηκε χριστιανός μαζί με τον 15χρονο γιο του Αδεοδάτη.
Αργότερα επέστρεψε στην Αφρική, όπου δίδαξε και διέδωσε με θέρμη τον Χριστιανισμό. Μετά την κοίμηση της μητέρας του πήγε στη Ρώμη. Όταν το 391 επισκέφθηκε κάποιους φίλους του στην Ιππώνα (σημερινή Ανάμπα Αλγερίας), ο επίσκοπος της πόλης Βαλέριος, εκτιμώντας τα πλούσια χαρίσματά του, το πάθος της διδασκαλίας, αλλά και τη βαθύτατη θεολογική του γνώση, τον χειροτόνησε πρεσβύτερο και αργότερα βοηθό επίσκοπο. Μετά την κοίμηση του Βαλερίου τον διαδέχθηκε στο θρόνο της επισκοπής Ιππώνος το 396.
Ποίμανε με σύνεση το ποίμνιό του για 34 ολόκληρα χρόνια και κοιμήθηκε ειρηνικά σε ηλικία 76 ετών, στις 28 Αυγούστου 430, αφήνοντας τεράστιο συγγραφικό έργο, φιλοσοφικού, απολογητικού, δογματικού, ηθικού και ποιμαντικού περιεχομένου.
Απολυτίκιο
Αυγουστίνον τον μέγαν ανευφημήσωμεν, τον Ιεράρχην τον θείον της Εκκλησίας Χριστού και σοφόν υφηγητήν· της άνω πόλεως, τον θεολόγον τον κλεινόν, προσευχής τον εραστήν, και στήλην της μετανοίας· πρεσβεύει γαρ τω Κυρίῳ, ελεηθήναι τας ψυχὰς ημῶν.
Ένας από τους μεγάλους λατίνους εκκλησιαστικούς συγγραφείς του 4ου αιώνα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 15 Ιουνίου και η Καθολική στις 30 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Ιερώνυμος και Ιερωνύμη.
Ο Ευσέβιος Σωφρόνιος Ιερώνυμος (Eusebius Sophronius Hieronymus), όπως ήταν το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στη Στριδώνα τής Δαλματίας (κάπου μεταξύ Κροατίας και Σλοβενίας σήμερα) περί το 347, από πλούσια χριστιανική οικογένεια. Σπούδασε γραμματική, ρητορική, φιλοσοφία και θεολογία στη Ρώμη και περί το 366 βαπτίστηκε χριστιανός. Επί περίπου είκοσι χρόνια ταξίδευε συνεχώς για να γνωρίσει τα μοναστικά κέντρα σε Δύση και Ανατολή. Ανέπτυξε πνευματικές σχέσεις με τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Γρηγόριο Νύσσης, που τόνωσαν τα πνευματικά του ενδιαφέροντα για τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς της Ανατολής.
Έμαθε ελληνικά και αναθεώρησε με βάση τα ελληνικά χειρόγραφα την παλαιότερη λατινική μετάφραση των Ευαγγελίων και των Ψαλμών. Δημιούργησε κύκλους χηρών και παρθένων στη Ρώμη για την προβολή τού ασκητικού ιδεώδους. Η δραστηριότητά του αυτή δημιούργησε αντιδράσεις στο εκκλησιαστικό σώμα και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ρώμη και να καταφύγει στην Παλαιστίνη, μαζί με ορισμένες από τις μαθήτριές του. Επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους και τα μεγάλα μοναστικά κέντρα της περιοχής. Το 386 εγκαταστάθηκε στη Βηθλεέμ, όπου η μαθήτριά του Πάουλα ίδρυσε μοναστήρι και ξενώνα για τους προσκυνητές, στο οποίο παρέμεινε ο Ιερώνυμος μέχρι το θάνατό του, που επισυνέβη στις 30 Σεπτεμβρίου 420.
Ο Ιερώνυμος αναδείχθηκε σε ακαταπόνητο μελετητή και λόγιο εκκλησιαστικό συγγραφέα, ο οποίος συνδύαζε άριστα την άσκηση με τη σπουδή. Ένα από το πιο γνωστά του έργα είναι το «Περί Επιφανών Ανδρών» («De viris illustribus»), στο οποίο παρατίθενται οι βιογραφίες 135 σημαντικών χριστιανών συγγραφέων της εποχής του. Το τεράστιο μεταφραστικό έργο του ήταν μοναδικό και εκτιμήθηκε ευρύτερα από τους ουμανιστικούς κύκλους της Δύσης. Η Δυτική Εκκλησία τον κατέταξε κατά τον 11ο αιώνα μεταξύ των μεγάλων διδασκάλων της.
Στη Δύση, ο Όσιος Ιερώνυμος είναι προστάτης των αρχαιολόγων, των βιβλιοθηκαρίων, των μεταφραστών και των μελετητών της Βίβλου.
Απολυτίκιο
Σοφία και χάριτι κεκοσμημένος λαμπρώς, οσίως εβίωσας, εν εγκρατεία πολλή, σοφέ Ιερώνυμε· όθεν της του Σωτήρος, Εκκλησίας εδείχθης, πάμφωτος λύχνος Πάτερ, αρετών ταις ακτίσι· και νυν Χριστόν δυσώπησον, υπέρ των τιμώντων σε.
ΠΗΓΗ: Σαν Σήμερα
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ' αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.