Λόγιος ιεράρχης, πατέρας της Εκκλησίας και αξιόλογος εκκλησιαστικός συγγραφέας του 4ου αιώνα. Η μνήμη του τιμάται στις 12 Μαΐου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Επιφάνιος και Επιφανία.
Ο Επιφάνιος γεννήθηκε από πάμπτωχη οικογένεια Ιουδαίων αγροτών, στο χωρίο Βησαυδούκη, κοντά στην Ελευθερούπολη της Παλαιστίνης το 310. Χάρη στη διδασκαλία δύο περίφημων για τη γραμματική τους κατάρτιση και το ασκητισμό μοναχών, του Λουκιανού και του Ιλαρίωνα, μετεστράφη στον Χριστιανισμό.
Στη συνέχεια πήγε στην έρημο της Παλαιστίνης κι έζησε κοντά στους επιφανέστερους ασκητές, ασκούμενος στην εγκράτεια, την άσκηση και στη μελέτη των Θείων Γραφών. Η φήμη του και οι αρετές του δεν άργησαν να διαδοθούν και γρήγορα αναδείχθηκε επίσκοπος Κωνσταντίας της Κύπρου.
Από τη θέση αυτή, ο Επιφάνιος αγωνίστηκε με θερμότατο ζήλο για τη διατήρηση και ενίσχυση των ορθοδόξων δογμάτων. Γράφοντας πλήθος αντιαιρετικών συγγραμάτων καταπολέμησε όλες τις αιρετικές δοξασίες και πλάνες της εποχής του και ιδιαίτερα εκείνες του Ωριγένη. Κοιμήθηκε ειρηνικά το 403.
Απολυτίκιο
Της Φοινίκης ο κλάδος και Κυπρίων το στήριγμα και Κωνσταντίας ανεδείχθης, Επιφάνιε, Πρόεδρος· δι' ο Ασσυρίων βασιλεύς πίπτει ποδών σου προσκυλινδούμενος· το πνεύμα διωκόμενον εξ αυτού δια της σης δεήσεως· δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν, πρέσβυν ακοίμητον.
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (715-730) και εκκλησιαστικός συγγραφέας. Η μνήμη του τιμάται στις 12 Μαΐου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Γερμανός και Γερμανία.
Ο Γερμανός γεννήθηκε περί το 634 στην Κωνσταντινούπολη και καταγόταν από επιφανή οικογένεια της Πόλης. Μετά τη δολοφονία του πατέρα του Ιουστινιανού για πολιτικούς λόγους, ο Γερμανός εξαναγκάστηκε σε ευνουχισμό και κατατάχθηκε στον κλήρο.
Το 715 ανήλθε στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης και μία από τις πρώτες ενέργειές του ήταν η εξεύρεση τρόπου για την προσέγγιση και τη συνδιαλλαγή με την Αρμενική Εκκλησία. Αντιτάχθηκε στην Εικονομαχία και ήλθε σε σύγκρουση με τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ’ τον Ίσαυρο. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις επεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας στα θρησκευτικά ζητήματα παραιτήθηκε από τον πατριαρχικό θρόνο, αποθέτοντας το ωμοφόριό του στην Αγία Τράπεζα του ναού των ανακτόρων.
Μετά την παραίτησή του, ο Γερμανός αποσύρθηκε στο πατρικό του στο Πλατάνιο, όπου και πέθανε στις 11 Μαΐου 740. Εκτός από την εκκλησιαστική του δράση, διακρίθηκε ως συγγραφέας και υμνογράφος.
Απολυτίκια
Ξυνωρίδα της θείας Εκκλησίας τας σάλπιγγας, Γερμανόν σοφόν Ιεράρχην, και κλεινόν Επιφάνιον, τιμήσωμεν προφρόνως οι πιστοί, τον μεν ως εν φρονήματι στερρώ υπέρ της Χριστού εικόνος, τον θεομάχον Λέοντα ελέγξαντα, ως μάστιγα δε αιρέσεων δεινήν, τον άγιον Επιφάνιον, Ούτοι γαρ εκτενώς υπέρ ημών, αεί πρεσβεύουσι.
Τους διττοὺς υποφήτας της ανάρχου θεότητας, των θεοτυπώτων δογμάτων, τους πανσόφους εκφάντορας, συν τω Επιφανίω τω κλεινώ, υμνήσωμεν τον θείον Γερμανών ως λαμπροί γαρ των αρρήτων μυσταγωγοί, πυρσεύουσι τους κράζοντας δόξα τω στεφανώσαντι υμάς, δόξα τω μεγαλύναντι, δόξα τω βεβαιούντι δι’ ὑμών, πίστιν την Ορθόδοξον.
ΠΗΓΗ: Σαν Σήμερα
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ' αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.