Γ. Μανιάτης: «Χρειαζόμαστε την Ελλάδα του Προοδευτικού Πατριωτισμού, της Εξωστρέφειας, της εθνικής αυτοπεποίθησης» |Σημεία ομιλίας στην παρουσίαση του βιβλίου του στρατηγού Γ. Χατζηθεοφάνους «ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ»

Γ. Μανιάτης: «Χρειαζόμαστε την Ελλάδα του Προοδευτικού Πατριωτισμού, 

της Εξωστρέφειας, της εθνικής αυτοπεποίθησης»

Σημεία ομιλίας του καθ. Γ. Μανιάτη στην παρουσίαση του βιβλίου

του στρατηγού Γ. Χατζηθεοφάνους «ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ»

(Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων, 7 Φεβρουαρίου 2018)

Το βιβλίο «Εθνική Στρατηγική. Πρόταση για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο» του στρατηγού ε.α. Γιώργου Χατζηθεοφάνους, παρουσίασε την Τετάρτη 7/2/2018, στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο καθ. Γιάννης Μανιάτης μαζί με τους Γιώργο Κουμουτσάκο (Βουλευτή Ν.Δ. Β΄ Αθηνών) και Αλέξανδρο Μαλλιά (Πρέσβη ε.τ.).

Ακολουθούν τα σημεία ομιλίας του Γ. Μανιάτη:

Το δοκίμιο του στρατηγού Γ. Χατζηθεοφάνους «ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ» εμπλουτίζει το διάλογο για τα κομβικά ζητήματα της Εθνικής Στρατηγικής. Προσεγγίζει με εύστοχο τρόπο το εθνικό συμφέρον σε άμυνα, εξωτερική πολιτική, οικονομία, ενέργεια.

Η εξαιρετική εμπειρία του συγγραφέα, του δίνει τη δυνατότητα να προτείνει ρεαλιστικές στρατηγικές και τακτικές σε εξωτερική πολιτική και άμυνα. Η διοίκηση της ελληνικής δύναμης Κοσσόβου των 700 αντρών και η εξαιρετική στρατιωτική του διπλωματία, είχαν ως αποτέλεσμα να δεχθούμε ευχαριστίες από τον Μουφτή του Κοσσόβου και να υπάρξει κοινή δημόσια εμφάνιση των 3 θρησκευτικών ηγετών (Ορθόδοξος, Καθολικός, Μουσουλμάνος). Δείγμα της δυνατής Ελλάδας.

Εθνική Στρατηγική όμως, για ποια Ελλάδα; Πού ανήκει η Ελλάδα; Δύση ή Ανατολή; Βαλκάνια ή Ευρώπη; Νεωτερικότητα ή παράδοση; Όπως λέει ο διανοητής, Κώστας Αξελός, «εγκλωβισμένη στις εσωτερικές αντιφάσεις και την αυταρέσκεια της εσωστρέφειας».

Η σημερινή κοινωνία ανήσυχη, χωρίς προσανατολισμό, χωρίς ερμηνευτικό μίτο, για να πορευθεί στον κόσμο. Μετά την Ελλάδα της «Δημοκρατικής Ομαλοποίησης» (’70), την Ελλάδα «της Αλλαγής» (’80) και την Ελλάδα «του Εκσυγχρονισμού» (’90), χρειαζόμαστε σήμερα την Ελλάδα της «Παγκοσμιοποίησης».

Χρειαζόμαστε την Ελλάδα του Προοδευτικού Πατριωτισμού, της Εξωστρέφειας, της εθνικής αυτοπεποίθησης, που αποκτά ισχυρή παραγωγική οικονομία, δυνατό σύστημα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και αναβαθμισμένη γεωπολιτική θέση.

Η κρίση ανέδειξε τη σημασία των εθνικών/περιφερειακών ιδιαιτεροτήτων απέναντι στην ισοπεδωτική ομογενοποίηση της παγκοσμιοποίησης.

Η Κλιματική Αλλαγή, η Δ΄ Βιομηχανική Επανάσταση, το μεταναστευτικό, η τρομοκρατία, η οικονομική κρίση, το δημογραφικό, πρέπει να αντιμετωπιστούν αποκρούοντας την «ανάκαμψη χωρίς απασχόληση» (jobless recovery), σενάριο πιθανό για την Ε.Ε.

Βαθιά ανάγκη για εναλλακτική, προοδευτική αντίληψη της παγκοσμιοποίησης και αναζήτηση της νέας θέσης της Ελλάδας.

Στόχος μας πρέπει να είναι η χώρα να επανέλθει στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι όχι ως επαίτης, αλλά ως ισότιμο κράτος-μέλος. Υπαρκτός ο κίνδυνος υποβιβασμού στη «βαλκανική καθυστέρηση».

Η χώρα έχει διευρύνει τους ορίζοντες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ως Κ-Μ με γείτονες στη ΝΑ Ευρώπη και τη Μεσόγειο.

Ακόμη και σήμερα, μετά από 8 χρόνια μνημονίων, η Ελλάδα έχει υπερδιπλάσιο ΑΕΠ από το άθροισμα των ΑΕΠ Βουλγαρίας, Αλβανίας, Σερβίας, FYROM. Ο ρόλος μας μπορεί να ξαναγίνει πρωταγωνιστικός στη ΝΑ Ευρώπη.

Στρατηγική η σημασία της χώρας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η χώρα να πιστέψει και πάλι στην ευρωπαϊκή προοπτική της, ακυρώνοντας τους πολιτικούς ερασιτεχνισμούς και τις αμφιλεγόμενες πολιτικές στρατηγικές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Η νέα εποχή που ελπίζουμε να είναι η επιστροφή στην κανονικότητα και τη δημοκρατία, θα γεννηθεί από τη στήριξη των θέσεων της ανοιχτής δημοκρατικής συμμετοχής των πολιτών, την ανάπτυξη συνεργασιών σε εκπαίδευση κι έρευνα, προώθηση της Ψηφιακής Ελλάδας κι εγκατάσταση Διεθνών Κέντρων Γνώσης και Τεχνολογίας, ενίσχυση της Ναυτιλίας, του Τουρισμού και των Αερομεταφορών.

Η ανάδειξη της Ελλάδας ως χώρας παραγωγής, εξαγωγής και διαμετακόμισης ενεργειακού πλούτου, απαιτεί συνέπεια λόγων κι έργων και συνέχεια της εθνικής στρατηγικής.

Δυστυχώς, η χώρα απουσιάζει από τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της μετεξέλιξης της Ένωσης στη βάση των σεναρίων Γιούνκερ.

Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ακόμη δεν έχουν παρουσιάσει ούτε το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Ανάπτυξης που είναι υποχρέωση της χώρας από το 2016.

Η εθνική ενεργειακή διπλωματία και στρατηγική οδήγησε το 2011 στη διατύπωση από μας του «Κοινού ενεργειακού Δόγματος με Κύπρο» στη βάση ότι οι 2 αδελφοί λαοί μόνο από κοινού μπορούν να αναδείξουν τη μεγάλη γεωπολιτική σημασία τους στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.

Οι έρευνες Υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και οι πιο προωθημένες έρευνες στην ΑΟΖ της Κύπρου, μαζί με τους 3 μεγάλους αγωγούς της Ελλάδας (TAP από Αζερμπαϊτζάν, Ελληνοβουλγαρικός IGB, EASTMED από κοιτάσματα Κύπρου, Ισραήλ μέσω Κρήτης και Πελοποννήσου προς Ιταλία), καθώς και οι μονάδες LNG σε Ρεβυθούσα και η πλωτή Μονάδα σε Αλεξανδρούπολη (FSRU), έργα που σχεδιάσαμε και ξεκινήσαμε να υλοποιούμε την περίοδο 2011-2014, ανοίγουν τεράστιο πεδίο της νέας εθνικής ενεργειακής διπλωματίας και στρατηγικής.

Μόνο ως υποκριτικό σφετερισμό εκλαμβάνουμε την επαινετική για το έργο μας ομιλία Τσίπρα σε Πάτρα για Υδρογονάνθρακες. Εδώ και 3 χρόνια ούτε τις έτοιμες συμβάσεις των 3 χερσαίων περιοχών που προκηρύξαμε το 2014, δεν έχουν φέρει για κύρωση στη Βουλή (Άρτα, Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα).

Οι τριμερείς συνεργασίες Ελλάδας και Κύπρου με Ισραήλ, Αίγυπτο, Λίβανο, διαμορφώνουν πλαίσιο περιφερειακής συνεργασίας, απαραίτητο για αποτροπή αναταράξεων στη ΝΑ Μεσόγειο.

Χαρακτηριστικό της ανικανότητας της σημερινής κυβέρνησης είναι το ότι στην Αίγυπτο, μέσα σε 2 μόλις χρόνια μετά την ανακάλυψη του τεράστιου κοιτάσματος Zohr από την ιταλική ΕΝΙ, κατασκευάστηκε υποθαλάσσιος αγωγός που συνδέει το κοίτασμα με την Αίγυπτο με μεταφορά 5 bcm/έτος.

Χαρακτηριστικό υπεύθυνης Εθνικής Στρατηγικής ήταν οι εμπιστευτικές επιστολές μας προς τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων του 2012, ώστε να ορίσουν εκπρόσωπό τους για να ενημερώνεται για την πορεία των ερευνών Υδρογονανθράκων. Πράγματι, οι εκπρόσωποι ορίστηκαν και υπήρχε πλήρης ενημέρωση τους, με αποτέλεσμα να κατακτηθεί ένα ελάχιστο επίπεδο εθνικής συναίνεσης.

Δεν αρέσει καθόλου στον Τούρκο ΥΠΕΞ, κ. Τσαβούσογλου, ο νόμος μας για έρευνες Υδρογονανθράκων (ν.4001/2011) και ειδικά το άρθρο 156, με το οποίο ορίσαμε τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ, με βάση την αρχή του Διεθνούς Δικαίου για τη μέση γραμμή ίσων αποστάσεων. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ σε συνέντευξή του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ αποκαλύπτει ότι έχουν προσφύγει στον ΟΗΕ κατά του συγκεκριμένου άρθρου με το οποίο κατοχυρώνονται πλήρως τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα (Καστελλόριζο, κοινή ΑΟΖ με Κύπρο). Ελπίζω ο Α. Τσίπρας να μην έχει δώσει υποσχέσεις ανάλογες με αυτές της έκδοσης των 8 Τούρκων αξιωματικών. Του θυμίζω, ότι ήδη με βάση το νόμο αυτό, την περίοδο 2011-2014 προκηρύξαμε τρεις μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς ερευνών υδρογονανθράκων κι έχουμε δημοσιεύσει στην Εφημερίδα της ΕΕ, χάρτη ερευνών με όρια ΑΟΖ με Αλβανία, Ιταλία και Λιβύη. Τον χάρτη κατασκευάσαμε με τη βοήθεια της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού και των αρμόδιων υπηρεσιών του ΥΠΕΞ.

Το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία το καλοκαίρι 2016, χρησιμοποιείται από τον απρόβλεπτο, ασταθή και αναθεωρητικό Ερντογάν για να το μετατρέψει σε πολιτικό πραξικόπημα στο εσωτερικό της χώρας του με νέα δεδομένα της Τουρκίας σε σχέση με ΝΑΤΟ.

Μόνο η Ε.Ε. μπορεί να είναι ο καταλύτης για καθοριστικές αλλαγές στην Τουρκία, που πρέπει να αποδεχθεί τις αρχές και τις αξίες ευρωπαϊκού οικοδομήματος και να υιοθετήσει πλήρως το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Οι εξελίξεις μετά τον Ιούλιο 2016, έδειξαν πως η Τουρκία έχει πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι να συναντήσει το κοινό Ευρωπαϊκό Σπίτι (εσωτερικές διεργασίες σε Τουρκία, διαφωνίες από ορισμένα Κ-Μ, Κυπριακό).

Η «δύσκολη» Τουρκία με τα πολλά ανοιχτά μέτωπα (Συρία, Κουρδικό), τα μέτρα καταστολής της Δημοκρατίας και οι διώξεις εκατοντάδων χιλιάδων στελεχών Διοίκησης κι Ενόπλων Δυνάμεων, κομβική πρόκληση της Ε.Ε.Από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητείται αναστολή διαπραγματεύσεων Τουρκίας – Ε.Ε., η Γερμανία αντιτίθεται στο άνοιγμα νέων κεφαλαίων, αποσύρονται στρατιωτικές δυνάμεις από Ινσιρλίκ για Ιορδανία.

Κίνδυνος να προσανατολιστούν οι διαπραγματεύσεις με Τουρκία σε μια διευρυμένη Τελωνειακή Ένωση με Ε.Ε. Ένα τέτοιο σενάριο έχει πολλά θετικά για Τουρκία και κάποιες μεγάλες οικονομίες Ε.Ε. και κανένα για μας. Προσοχή λοιπόν.

Ο Ε. Βενιζέλος υπογραμμίζει εύστοχα πως μια από τις σταθερές της εθνικής εξωτερικής πολιτικής είναι η αποφυγή των εντάσεων με την Τουρκία, παρότι η Μεταπολίτευση γεννήθηκε από τη μήτρα της μείζονος έντασης και στρατηγικής κρίσης του 1974 με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Ειδικά για το Σκοπιανό, όπως έχει δηλώσει η Επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής, Φ. Γεννηματά, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ διχάζουν και αποπροσανατολίζουν, υπονομεύοντας την εθνική συναίνεση και το κεκτημένο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Προωθούν σαλαμοποίηση της λύσης. Αγνοούν τις γνήσιες πατριωτικές ευαισθησίες. Το εθνικό συμφέρον επιβάλλει συνολική λύση πακέτο, σε ενιαία Συνθήκη, με νομικά δεσμευτικές ρυθμίσεις που θα αποτρέπουν τον αλυτρωτισμό και την παραχάραξη της ιστορίας. Απορρίπτουμε τις προτάσεις Νίμιτς που ενθαρρύνουν την αδιαλλαξία κι επιμένουμε στην εθνική γραμμή για σύγκλιση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών.