Παρέμβαση του εκπροσώπου της Λαϊκής Συσπείρωσης Βαγγέλη Γούργαρη στη σύσκεψη του Δήμου Τρίπολης για το μειωμένο περιβαλλοντικό τιμολόγιο

Κυρίες και κύριοι,

Ασφαλώς και είναι απαράδεκτος και άδικος ο τρόπος που η κυβέρνηση μοίρασε κατ’ αρχήν το λεγόμενο περιβαλλοντικό μέρισμα. Θα αδικήσουμε όμως την ουσία του θέματος αν σταθούμε στον τρόπο κατανομής και μόνο. Οι αυξήσεις που φέρνει κάθε μέρα η απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας στην τιμή του ρεύματος δεν αντιμετωπίζονται με επιδόματα ψίχουλα μονοετούς διάρκειας.
Στις 17 Γενάρη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έβαλε στη βουλή το νομοσχέδιο για τις ενεργειακές κοινότητες, ένα ακόμη νομοσχέδιο για την ακόμη μεγαλύτερη απελευθέρωση – ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας, για την μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και αύξηση της τιμής του ρεύματος που πρέπει να είναι κοινωνικό αγαθό.

Μαζί με το νομοσχέδιο για τις Ενεργειακές Κοινότητες η Κυβέρνηση κατέθεσε και μια τροπολογία για ενίσχυση  στους οικιακούς καταναλωτές της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του Δήμου Μεγαλόπολης, συνολικά όπως είπε σε 140.000 νοικοκυριά εκ των οποίων τα 8.000 περίπου στη Μεγαλόπολη και άφησε ανοιχτά ζητήματα για να ρυθμιστούν με υπουργικές αποφάσεις (ακριβές ποσό – κριτήρια – διαδικασία κ.λ.π.). Ανεξάρτητα αν αυτό που δίνουν δεν αποτελεί ούτε τα τριάκοντα αργύρια (θα εξηγήσω παρακάτω). Γιατί μόνο η Μεγαλόπολη; Να μην δίνεται στην Παλαιόχουνη,  το Κεραστάρι, το Αθήναιο, το Πάπαρη  και τα άλλα χωριά, να μην δίνεται στο Δήμο Τρίπολης; Να μην δίνεται  στο Ελληνικό, τη Στεμνίτσα, τη Δημητσάνα την Παύλια, το Ψάρι το Παλαμάρι συνολικά στο Δήμο Γορτυνίας; Να μην δίνεται στην Αρκαδία αλλά και σε γειτονικούς Δήμους αν όχι συνολικά στους Νομούς Λακωνίας και Μεσσηνίας; Η κυβέρνηση προσδιορίζει το συνολικό ποσό ενίσχυσης στα 17 με 17,5 εκατομμύρια ευρώ, με βάση τους 140.000 δικαιούχους που η ίδια λέει προκύπτει μέση μηνιαία ενίσχυση 10 ευρώ ανά δικαιούχο. Το συνολικό ποσό που η κυβέρνηση δίνει επιδοματικά και για ένα χρόνο είναι περίπου ίσο με το μισό ετήσιο Ειδικό Αναπτυξιακό Πόρο (ΕΑΠ) το γνωστό λιγνιτόσημο. Από τη στιγμή που η ΔΕΗ συρρικνώνετε με νόμο στο 50% το λιγνιτοσημο θα περικοπή σε πρώτη φάση στο 50% και οι περικοπές θα αυξάνουν όσο θα προχωράει η απελευθέρωση της Ηλεκτρικής Ενέργειας και θα μεγαλώνει το μερίδιο των ιδιωτών, το περιβαλλοντικό τιμολόγιο χορηγείται με τον τρόπο που χορηγείται για ένα μόνο χρόνο.

Δεν πρόκειται μόνο για μια ακόμη απάτη της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σου παίρνω 10 σου δίνω ένα, μειώνω το λιγνιτόσημο εσαεί, σε πρώτη φάση στο μισό και δίνω σε επίδομα τις μειώσεις μόνο μιας χρονιάς. Το πάνε πάρα πέρα, θέλουν να το αξιοποιήσουν για το ξεπούλημα των λιγνιτικών μονάδων, και ορυχείων που αυτή τη περίοδο βρίσκονται σε πλήρη διαδικασία πώλησης. Στοχεύουν να ενσωματώσουν τις λαϊκές αντιδράσεις. Αν νομίζουν πως με τη βοήθεια των προθύμων που έχουν πιάσει ήδη δουλειά θα εξαγοράσουν λαϊκές συνειδήσεις για να στηρίξουν τις εγκληματικές τους επιλογές, είναι μακριά νυχτωμένοι, θα μας βρουν μπροστά τους.

Το παιχνίδι είναι καλά στημένο, να μη δούμε μόνο το τυράκι να δούμε και τη φάκα.

Η Ε.Ε. θεωρεί ότι η απελευθέρωση της Ηλεκτρικής Ενέργειας στη χώρα μας δεν έχει προχωρήσει όσο ήθελαν και γι’ αυτό το έβαλαν στις υποχρεώσεις του Τρίτου μνημονίου που υπέγραψαν από κοινού η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ. Μέχρι στιγμής έχουν ξεκαθαρίσει ότι θα χαρίσουν στους ιδιώτες μονάδες και ορυχεία στην Δυτική Μακεδονία και στο σύνολο του το Ενεργειακό Κέντρο Μεγαλόπολης (Μονάδες και Ορυχεία), ανοίγοντας το δρόμο για την αρπαγή των νερών του υδροφόρου ορίζοντα, της γης των Ορυχείων (περίπου 50.000 στέμματα) και τη μετατροπή της ευρύτερης περιοχής σε χώρο υποδοχής, επεξεργασίας και ταφής των απορριμμάτων  ακόμα και επικίνδυνων ολόκληρης της Πελοποννήσου πιθανώς ολόκληρης της Νότιας Ελλάδας, ενώ επικίνδυνα Βιομηχανικά απόβλητα μπορεί να έρθουν και εκτός Ελλάδας. Παράλληλα μεθοδεύεται και η πώληση των υδροηλεκτρικών.

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι που τους χαρίζονται ουσιαστικά οι λιγνιτικές μονάδες αξιοποιούν το γεγονός και πιέζουν για την αρπαγή και των υδροηλεκτρικών, στην Αρκαδία έχουμε τον Λάδωνα και στη Δυτική Μακεδονία υπάρχουν 3 μεγάλα υδροηλεκτρικά. Απαιτούν να μειωθούν οι εργαζόμενοι στις μονάδες της Μεγαλόπολης και να τους εξασφαλιστεί στη Δυτική Μακεδονία η απρόσκοπτη προμήθεια λιγνίτη ανεξάρτητα από την καταστροφή ορυχείων της περιοχής.

Δεν θα επιτρέψουμε να στηθούν πανηγύρια πάνω στις πλάτες του λαού από την κυβέρνηση και την Δημοτική αρχή Μεγαλόπολης. Το μειωμένο τιμολόγιο ρεύματος για τη Μεγαλόπολη είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με όσα έχασαν οι εργαζόμενοι τα τελευταία χρόνια και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να «χρυσώσει το χάπι» της πώλησης μονάδων και ορυχείων της ΔΕΗ, της παραπέρα «απελευθέρωσης» – ιδιωτικοποίησης της ενέργειας που οξύνει συνεχώς την «ενεργειακή φτώχεια» για το λαό.

Η απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας έφερε αύξηση στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 48% και στα πράσινα τέλη κατά 147%.

Εμείς στηρίζουμε κάθε τι που μπορεί να δώσει και ελάχιστη ανακούφιση στον κόσμο, αν χορηγηθεί κάτι αντίστοιχο στους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες σε τι θα τους ανακουφίσει;

Είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη του λαού ενάντια στους στρατηγικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, για να γίνει η Ενέργεια λαϊκή περιουσία και προϋπόθεση για αυτό είναι η εργατική – λαϊκή εξουσία με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας.

Ο λαός της περιοχής από σήμερα πρέπει να διεκδικήσει να μην πουληθούν οι μονάδες στη Μεγαλόπολη, να γίνει δραστική μείωση στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, κατάργηση των πράσινων χαρατσιών και των φόρων στα καύσιμα, για να υπάρξει ανακούφιση στα λαϊκά στρώματα.

Να το ξεκαθαρίσουμε, οι πολιτικές δυνάμεις που σε κεντρικό επίπεδο (κυβέρνηση – κόμματα), σε Περιφερειακό, Δημοτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο στηρίζουν την πολιτική της Ε.Ε. και του κεφαλαίου για την απελευθέρωση της Ηλεκτρικής Ενέργειας όσο και να προσπαθούν να το κρύψουν, υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων που πληρώνουν το ρεύμα πανάκριβό. Αυτά που μας έλεγαν ότι η απελευθέρωση θα έφερνε μείωση της τιμής του ρεύματος και αύξηση θέσεων εργασίας, αποδείχτηκαν μεγάλα ψέματα. Το μόνο που έφερε ήταν αύξηση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.