Ομιλία Γιάννη Μανιάτη, Ειδικού Αγορητή στην Ολομέλεια για το Ν/Σ Ψηφιακής Πολιτικής (Κύρωση Σύμβασης ΕΛΛΑΣ ΣΑΤ)

Αγαπητοί συνάδελφοι, για την κύρωση της Σύμβασης τοποθετηθήκαμε και στην Επιτροπή και είπαμε ότι είμαστε θετικοί. Είμαστε θετικοί σε μια σύμβαση που για πρώτη φορά υπογράφτηκε το 1994 ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και την ΕΛΛΑΣ ΣAT, έτσι ώστε να ανοίξει μια νέα περίοδος στο διεθνές γίγνεσθαι για την τηλεπικοινωνιακή αναβάθμιση της χώρας.

Μετά από 20 χρόνια λειτουργίας είναι βέβαιο ότι έχουν υπάρξει συμπεράσματα με βάση τα οποία μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις τεχνολογικές εξελίξεις που υπήρξαν στο ενδιάμεσο, αλλά και να αξιοποιήσουμε την εμπειρία της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών, της ITU, έτσι ώστε να υπογράψουμε μια σύμβαση όπως ακριβώς υπογράφουν όλα τα σύγχρονα κράτη. Θέλω να ελπίζω ότι, αν εξαιρέσουμε ορισμένα επιμέρους ζητήματα, στην κατεύθυνση αυτή κινείται και η Σύμβαση την οποία έχουμε μπροστά μας.

Όμως, στη συνεδρίαση της Επιτροπής, όταν ρωτήθηκα από την Πρόεδρο πώς τοποθετούμαστε για τη Σύμβαση, είχα πει ότι εύχομαι αυτή η θετική μας στάση να μην εκληφθεί ως πιθανότητα ή δυνατότητα η Κυβέρνηση να καταθέσει τροπολογίες, έτσι όπως ακριβώς –δυστυχώς- μας έχει συνηθίσει τον τελευταίο καιρό. Ο Υπουργός αρνήθηκε την πιθανότητα να καταθέσει τροπολογίες, αλλά ω του θαύματος, σήμερα βρισκόμαστε με επτά νυχτερινές τροπολογίες, από τις οποίες βγαίνει προφανώς μια πλήρης σύγχυση, αλλά και μια προσπάθεια της Κυβέρνησης όχι μόνο να μη διορθώσει αυτά τα οποία κάνει, αλλά ταυτόχρονα να προσπαθήσει να εκμαιεύσει από το Εθνικό Κοινοβούλιο αποφάσεις οι οποίες υπό άλλες συνθήκες θα ήταν εξαιρετικά αρνητικές.

Δυστυχώς, η Κυβέρνηση είναι αδιόρθωτη. Εάν συνέβαιναν σε άλλες κυβερνήσεις αυτά που συμβαίνουν τώρα, και μάλιστα για τροπολογίες που είναι πολιτικά και συνταγματικά εξαιρετικά σημαντικές, τότε να είστε βέβαιοι ότι θα είχαμε εντελώς άλλο σκηνικό στο Εθνικό Κοινοβούλιο σήμερα.

Γιατί γίνονται τώρα όλα αυτά;  Γιατί η Κυβέρνηση θέλει να κρύψει δύο πολύ βασικές αρνητικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, σε βάρος όχι της Κυβέρνησης, αλλά σε βάρος του ελληνικού λαού και της εθνικής οικονομίας.

Το πρώτο αρνητικό είναι ότι υπεγράφη και η τρίτη αξιολόγηση με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις, με όποιες θα μπορούσαν να έχουν υπάρξει από μια Κυβέρνηση η οποία στην πραγματικότητα δεν διαπραγματεύεται ακόμη και όταν η τρίτη αξιολόγηση θα έπρεπε πραγματικά να κλείσει στο συντομότερο χρονικό διάστημα.

Τo χαρακτηριστικότατο παράδειγμα είναι η περίπτωση της ΔΕΗ και ασφαλώς και το ζήτημα των πλειστηριασμών για δράσεις, για τις οποίες βλέπετε ότι αποφεύγει η Κυβέρνηση να τοποθετηθεί. Θέλει, δε, να ξεχάσει τον εαυτό της όταν ο κ. Τσίπρας, για παράδειγμα, χαρακτήριζε ως «έγκλημα» τη νομοθέτηση της «μικρής ΔΕΗ». Προφανώς τώρα δεν θεωρεί έγκλημα -δεν ξέρω ως τι ακριβώς το θεωρεί- την εκχώρηση και την πώληση των τριών λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.

Επίσης, δεν υπάρχει απολύτως καμία αντίδραση -στην πραγματικότητα υποκριτική σιγή ιχθύος- για το θέμα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, όπου είναι απολύτως σαφές ότι δεν έχουν πάρει καμία πρωτοβουλία για να διασφαλίσουν μετά την 1.1.2018 την πρώτη κατοικία των μεσαίων και φτωχών νοικοκυριών, μια δέσμευση για την οποία από την πλευρά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, υπάρχει πολύ καθαρή θέση ότι πρέπει με κάθε τρόπο το καθεστώς αυτό προστασίας να υπάρξει και να θωρακίσει τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα και αντίθετα, να προχωρήσουν άμεσα όλοι οι πλειστηριασμοί των στρατηγικών κακοπληρωτών, αυτών που έχουν τα δάνεια τους στην Ελλάδα, αλλά τις καταθέσεις και τα προσόντα τους στο εξωτερικό.

Ταυτόχρονα, χθες η ΕΛΣΤΑΤ είχε και μια δεύτερη αρνητική ανακοίνωση για την πορεία εξέλιξης της χώρας: Παρά το ότι στη διάρκεια του προηγούμενου τριμήνου είχαμε ένα εξαιρετικά θετικό κλίμα από πλευράς τουρισμού, η ανάπτυξη η οποία επιτεύχθηκε είναι μια ανάπτυξη η οποία σε καμία περίπτωση δεν αφήνει έστω και σε όνειρο να φανταστούμε ότι θα μπορούσαμε να πλησιάσουμε το 2%. Δεν μιλώ για το 2,7% που υπάρχει στον προηγούμενο προϋπολογισμό. Μιλώ γι’ αυτό που ο Πρωθυπουργός έχει πει πολλές φορές, ότι η ανάπτυξη μέσα σ’ αυτή τη χρονιά θα έχει μπροστά τον αριθμό «2».

Έτσι φαίνεται ότι -δυστυχώς- ο ελληνικός λαός, οι Έλληνες πολίτες, η εθνική οικονομία θα απωλέσει τουλάχιστον 2 με 2,5 δις ευρώ από την αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, που θα μπορούσε να είχε υπάρξει, εάν η λειτουργία της σημερινής Κυβέρνησης υπάκουε σε μια στοιχειώδη πολιτική και επενδυτική λογική. Φαίνεται, όμως, ότι και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν ενδιαφέρει την Κυβέρνηση, δεδομένου ότι ακόμη κι έτοιμες επενδύσεις που υπάρχουν, τις διώχνει. Πολύ περισσότερο, όμως, δεν ενδιαφέρεται για να προσελκύσει καινούριες.

Είναι καθαρή η στρατηγική της Κυβέρνησης να φτωχοποιήσει τα κοινωνικά στρώματα, που οριακά μπορεί να επιβιώσουν, προκειμένου όλοι να μπορέσουν να συναποτελέσουν ένα πολύ καλό εκλογικό σώμα για τις επόμενες πολιτικές και κομματικές εξελίξεις. Γι’ αυτό, άλλωστε, δίνει και το κοινωνικό μέρισμα.

Θα περάσω τώρα στο θέμα των τροπολογιών.

- Τροπολογία υπ’αριθμ.1371, η οποία κατατέθηκε νύχτα και νύχτα αποσύρθηκε. Είναι ίσως το χαρακτηριστικότερο δείγμα όχι απλώς της προχειρότητας και της υποκρισίας, αλλά της βαθιάς περιφρόνησης της Κυβέρνησης απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Για ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, το δικαίωμα της απεργίας, ένα δικαίωμα για το οποίο είχαμε όρκους πίστης και τιμής του ΣΥΡΙΖΑ και της Κυβέρνησης ότι δεν πρόκειται με κανέναν τρόπο να θιγεί, έρχεται και κατατίθεται νυχτερινή τροπολογία, η οποία και αποσύρεται αμέσως μετά. Εάν δεν είχε αποσυρθεί σήμερα, μετά από λίγες ώρες, θα ήταν υποχρεωμένη η κυβερνητική πλειοψηφία να το υποστηρίξει. Πώς; Χωρίς ούτε μια διαβούλευση με την ίδια την κοινωνία, χωρίς ούτε μια διαβούλευση με αυτούς που τη συναποτελούν, με τους κοινωνικούς εταίρους. Διότι μόνο με ένα μεγάλο διάλογο, ανοικτό και δημοκρατικό, πρέπει να αποφασίζουμε για τέτοιου είδους δικαιώματα, συνταγματικά κατοχυρωμένα, όπως το δικαίωμα της απεργίας.

Περιμένουμε να δούμε ποιες θα είναι οι λεγόμενες «νομοτεχνικές βελτιώσεις» και πότε θα φέρει η Κυβέρνηση αυτό το νομοθέτημα, το οποίο είναι βέβαιο ότι έχει μια τομή. Η τομή είναι ότι για πρώτη φορά η Αριστερά καταργεί το δικαίωμα στην απεργία. Ελπίζω να μην είστε περήφανοι και γι’ αυτό!

- Τροπολογία υπ’αριθμ.1368, η οποία αφορά σε ρυθμίσεις εκπαιδευτικών μονάδων του Υπουργείου Τουρισμού. Διατυπώνουμε την ένστασή μας στη συγκεκριμένη τροπολογία, γιατί η σκοπιμότητα και το όφελος από τη ρύθμιση που προτείνει η Υπουργός Τουρισμού δεν είναι καθόλου προφανής, ενώ τίθεται σαφώς εν αναμφιβόλω και η αναβάθμιση της τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, που αποτελεί ένα πάγιο αίτημα και της παράταξής μας, αλλά και όλου του τουριστικού τομέα και του τομέα της εστίασης της πατρίδας μας.

Προτείνουμε στην κυρία Υπουργό να καταβάλλει κάθε προσπάθεια ενίσχυσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης σ’ αυτόν τον πιο δυναμικό τομέα της οικονομίας, όπως άλλωστε έχει δεσμευτεί ότι θα πράξει, αντί να τον αποδυναμώνει με ρυθμίσεις, όπως η συγκεκριμένη που έχει κατατεθεί.

- Τροπολογία υπ’αριθμ.1369, για την οποία έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις, γιατί δεν υπάρχει ο ορισμός της «νομικής οντότητας» στο Ποινικό Δίκαιο. Πρόκειται για μια αναμφίβολα αναγκαία και σκόπιμη αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, σε συμφωνία με τις διεθνείς εξελίξεις.

Όμως, εμείς ως Δημοκρατική Συμπαράταξη θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη μια κρίσιμη βελτιωτική πρόταση, την οποία θα καταθέσουμε και η οποία αν δεν υπάρξει, θα δημιουργήσει τεράστιους κινδύνους. Είναι νομικά απαράδεκτο κι εξαιρετικά επικίνδυνο να εισάγονται αόριστες νομικές έννοιες σε ποινικά νομοθετήματα. Μια τέτοια αόριστη και ασαφής έννοια είναι αυτή της «οντότητας», η «οντότητα» που εισάγεται με την τροπολογία, προκειμένου να τροποποιηθεί ο αντίστοιχος νόμος του 2008. Είναι, άλλωστε, βασική αρχή του Ποινικού Δικαίου ότι δεν μπορεί να υπάρχει νόμος ασαφής, δηλαδή και ορισμός μη προσδιορισμένος.

Η κατάθεση αυτής της πρότασης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης δεν είναι ένας νομικός δογματισμός, αλλά μια διαχρονική, δικαιοκρατική, δημοκρατική εγγύηση του πολίτη απέναντι στην κρατική εξουσία.

Η οντότητα είναι μια έννοια που δεν συναντάται στο Ποινικό Δίκαιο, αλλά μόνο στο Φορολογικό και το Διοικητικό Δίκαιο. Δημιουργεί μια έντονη ανασφάλεια κι ένα ευρύ περιθώριο ερμηνειών. Κινδυνεύει έτσι –και πρέπει να το προσέξει η Κυβέρνηση- να κηρυχθεί αντισυνταγματική η διάταξη και να πεταχτεί στον κάλαθο τον αχρήστων μια αναγκαία ρύθμιση, την οποία κατά τα λοιπά υποστηρίζουμε.

Ζητούμε, λοιπόν, να αλλάξετε τη διατύπωση του όρου «οντότητα» και να την εξειδικεύσετε. Να προβλέψετε, δηλαδή, συγκεκριμένες κατηγορίες και είδη ενώσεων προσώπων που θα υπαχθούν στο νέο πλαίσιο. Θα μπορούσατε, μάλιστα, κάλλιστα να χρησιμοποιήσετε τη διατύπωση του άρθρου 2 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδημάτων, που κάνει ευθεία και σαφή αναφορά σε οργανισμούς, συνεταιρισμούς και ιδίως σε εξωχώριες εταιρείες, όπου συνήθως εντοπίζεται και το πραγματικό πρόβλημα του βρώμικου χρήματος.

- Τροπολογία υπ’αριθμ.1370 της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Γι άλλη μια φορά έχουμε την αρνητική εξέλιξη την τελευταία στιγμή η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, με δεδομένο την εκχώρηση των 14 αεροδρομίων, να έρχεται με καθυστέρηση και να ζητά μέσα σε 14 μέρες να εκδοθούν οι οικοδομικές άδειες ή άλλες άδειες ραδιοβοηθημάτων. Είμαστε αρνητικοί ακριβώς γιατί γι άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι δεν μπορούν στοιχειωδώς, με την ευθύνη της Κυβέρνησης, οι υπηρεσίες να τηρήσουν τις υποχρεώσεις για τις οποίες έχουν δεσμευτεί οι Έλληνες Υπουργοί.

- Τροπολογία υπ’αριθμ.1372. Είμαστε αρνητικοί, γιατί στην πραγματικότητα καταστρατηγεί το ν.2190 περί προσλήψεων στο Δημόσιο συμβασιούχων ορισμένου χρόνου. Δείχνει γι άλλη μια φορά την παλαιοκομματική αντίληψη και νοοτροπία της Κυβέρνησης, αφού αντιμετωπίζει τους υπό πρόσληψη και υπηρετούντες εργαζομένους ως εγκλωβισμένους μελλοντικούς ψηφοφόρους της Κυβέρνησης. Ουσιαστικά, είναι η αντίληψη της Κυβέρνησης ότι το κράτος είναι φέουδο.

Αντίθετα, θα μπορούσε κάλλιστα να υπάρξει η θετική μας γνώμη σε μια διάταξη η οποία θα επέκτεινε τη συγκεκριμένη ρύθμιση για το μόλις αναγκαίο χρονικό διάστημα, προκειμένου να προκηρυχθούν κανονικά οι θέσεις εργασίας, με βάση το νόμο για το ΑΣΕΠ κι όχι έτσι όπως προτείνετε.

- Τέλος, η τροπολογία υπ’άριθμ.1373 σχετίζεται κυρίως με το πρόγραμμα «Στέγαση και επανένταξη». Πρέπει να σας πω ότι το πρόγραμμα «Στέγαση και Επανένταξη» αστέγων είναι ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο, -γι’ αυτό και είμαστε θετικοί σε αυτήν την τροπολογία- για την αντιμετώπιση του σημαντικού κοινωνικού προβλήματος που μέσα στην κρίση οξύνθηκε στη χώρα μας.

Το 2014 δημιουργήθηκε αυτό το θεσμικό πλαίσιο από την παράταξή μας, με την ευθύνη του Βασίλη Κεγκέρογλου και λόγω της πληρότητάς του συνεχίζει να εφαρμόζεται ανελλιπώς μέχρι και σήμερα. Δεν καταλαβαίνουμε, όμως, γιατί επιλέγετε την παράταση του συγκεκριμένου προγράμματος μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2018. Εμείς προτείνουμε να υπάρξει επέκταση της συγκεκριμένης ρύθμισης μέχρι το τέλος της επόμενης χρονιάς, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 2018, έτσι ώστε να μην έχουμε τους άστεγους να ξεχειμωνιάζουν μέσα στο Μάρτιο, περιμένοντας γι άλλη μια φορά την πιθανή ελεημοσύνη της Κυβέρνησης.