Γράφει η Σωτηρία Ε.Παπαδοπούλου
Θυμάμαι τη συχωρεμένη την γιαγιά μου την Χρυσή , με το τσεμπέρι της το μαύρο, γερασμένη από την προσφυγιά και τις αναποδιές της ζωής, εκεί κάπου στο τέλος της ζωής της να μαζεύει τα τα ρούχα της όλα σ΄ένα σεντόνι, μπόγο τον έλεγε. Είχε γεροντική άνοια και η μόνη της έννοια ήταν να μαζέψει τα μπογαλάκια της και να πάει στο χωριό της, το Μποϊνάκη λίγο έξω από την Σμύρνη, εκεί στα Καράμπουρνα. Ήρθε από εκεί με τον άντρα της και τα παιδιά της κι εγκαταστάθηκαν στη Ν.Κίο κι όμως 60 χρόνια μετά δεν ξέχασε, δεν ξέχασε και ας τους ξερίζωσαν, ήθελε να πάει πίσω, εκεί στην Μικρά Ασία. Την θυμάμαι μέσα στα μαύρα ένα κουβαράκι, γερασμένη πια και τον μπόγο με τα ρούχα της να το σκάει από το σπίτι για να βρει τις χαμένες πατρίδες, την θυμάμαι και προσπαθώ να φανταστώ πως μπορεί να νιώθουν οι πρόσφυγες που φεύγουν από την πατρίδα τους, αφήνουν πίσω αναμνήσεις μιας άλλης ζωής , μιας ζωής που δεν μπορούν να την ξαναζήσουν αφού έχουν γίνει ερείπια και οι αναμνήσεις τους και οι ζωές τους και ότι είχαν χτίσει.
Όμως σίγουρα δεν μπορούμε να πούμε πως είναι ίδιες οι καταστάσεις, γιατί οι Έλληνες της Μικράς Ασίας έφυγαν κακήν κακώς από τα σπίτια τους, από την πατρίδα τους και ήρθαν στην Ελλάδα στην άλλη τους πατρίδα. Έλληνες κι αυτοί, ίδια γλώσσα, ίδια θρησκεία, μια πατρίδα. Ναι η αλήθεια είναι πως οι παλιοελλαδίτες τους φέρθηκαν σκληρά, τους είχαν του πεταματού, τους υποτιμούσαν , προσπάθησαν να τους εκμεταλλευτούν. Όμως οι Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας είχαν κουλτούρα σίγουρα διαφορετική και ακόμα πιο σίγουρα ποιοτικότερη της κουλτούρας των παλιοελλλαδιτών, αυτό σημαίνει ότι συνέφεραν στην καλυτέρευση της κουλτούρας των Ελλήνων και επισημαίνω πως ήταν ομόθρησκοι, ομογάλακτοι,ίδια πατρίδα.
Πάμε τώρα στους πρόσφυγες από την Συρία που έρχονται λεφούσια στην χώρα μας και μαζί τους πάρα πολλοί λαθρομετανάστες κάθε λογής, κάθε καρυδιάς καρύδι, οι περισσότεροι είναι αλλόθρησκοι, δεν μιλούν την γλώσσα μας και ειδικά οι μουσουλμάνοι έχουν μια άλλη κουλτούρα που δεν έχει να προσφέρει τίποτα άλλο πάρα μίσος και ιδεοληψίες. Όμως και πάλι καταλαβαίνω τους πρόσφυγες όποια και αν είναι η θρησκεία τους, όποια και αν είναι η εθνική τους ταυτότητα , θέλουν να ξεφύγουν από την δίνη του πολέμου,ενός πολέμου που δεν είναι δικός τους, αλλά που καταστρέφει τις ζωές τους, η έλευση τους όμως δυστυχώς καταστρέφει και τις δικές μας ζωές.
Είναι μια ειρηνική εισβολή, εισβολή όμως και ίσως είναι χειρότερη από την εισβολή με όπλα, μια εισβολή που είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε και να αντιμετωπίσουμε κι επιτρέπουμε την άλωση της πατρίδας μας . Δυστυχώς αυτό πρέπει να σταματήσει και λέω δυστυχώς για δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση των προσφύγων, αλλά εδώ διακυβεύεται η εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας και η ζωή των Ελλήνων.
Μακάρι έστω και την ύστατη στιγμή οι πολιτικοί ταγοί του τόπου μας να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Σωτηρία, καλά το πήγαινες αλλά στο τέλος το χάλασες. Τι ακριβώς εννοείς; Να τους πνίξουμε ή να τους αφήσουμε να πνιγούν; Στο όνομα των συμφερόντων και της ανεμελιάς της δικής μας; Πόσα χρόνια το ξέραμε ΟΛΟΙ ότι συρρέουν πρόσφυγες στην Τουρκία και κάποια στιγμή, που οι Τούρκοι θα αποφάσιζαν, θα τους έστελναν εδώ; Τι κάναμε για να προετοιμαστούμε; Τίποτα, όπως τίποτα δεν κάνουμε για τίποτα. Μην περιμένεις λύση από κανέναν. Όσο εμείς, οι άνθρωποι γενικότερα, δεχόμαστε τη βαρβαρότητα, που νομίζουμε πως αφορά άλλους, και δεν αντιδρούμε, τόσο και πιο υπάνθρωποι θα γινόμαστε. Με αγάπη. Prefadoros
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάνο εννοώ να βρούν λύση ανθρώπινη και όχι να τους πετάνε στην θάλασσα, θεωρώ αυτονόητο ότι όποιος το διαβάσει θα σκεφτεί μια λύση με κέντρο τον άνθρωπο.
ΔιαγραφήΣωτηρία, αυτό θα σταματήσει όταν σταματήσει ο πόλεμος. Οι "πολιτισμένοι" δυτικοί χριστιανοί ρήμαξαν τις πατρίδες των προσφύγων και μέχρι να αποφασίσουν την ανοικοδόμηση με τις εταιρίες τους οι άνθρωποι θα έρχονται για να βρουν μια θέση στον ήλιο.Κι αυτήν τη δικαιούνται όλοι. Ότι χρώμα, θρήσκευμα ή γλώσσα κι αν έχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή