Ξυπνάς ένα ωραίο πρωί πας να ξυπνήσεις το γιο σου και ακούς του αμίμητο : «Άσε μας ρε μάνα»
Και μένεις άγαλμα…
Μάνα; μάνα;;; Πού πήγε το μαμά, το μανούλα;
Ρε! Ρε, την μανούλα;
Τότε είναι η στιγμή που αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως το αγοράκι που είχες παύει πια να υπάρχει και αρχίζει πλέον να γίνεται ένας άνδρας.
Πάντα ήθελα να ξεφύγω από την κλασική Ελληνίδα μάνα…. με την ζακέτα, το φαΐ και φυσικά το κλασικό «όταν θα γίνεις γονέας τότε θα με καταλάβεις».
Τα έχω κάνει όλα με μαθηματική ακρίβεια και φυσικά συνεχίζω να παίζω το ίδιο εργάκι με μεγάλη επιτυχία.
Παρόλα αυτά τα κλασικά, εγώ δεν μπορώ να φανταστώ πως το μικρό μου αγοράκι που έπαιζε με αυτοκινητάκια και μετά αποχαυνωμένο μπροστά στο Playstation, μόλις τολμήσω να τον ρωτήσω αν π.χ μάζεψε το δωμάτιο του, ξεδιπλώνεται μπροστά μου ένας άλλος με μια γλωσσάρα μέχρι το πάτωμα
Αν δε τολμήσεις να ρωτήσεις αν διάβασε, την πάτησες διότι εννοείται πως όταν εσύ κοιμόσουν, έλειπες, ήσουν στο μπάνιο, το παιδί σου διάβασε και εσύ απλά δεν το είδες.
Όμως είμαι και νέα μαμά και θέλω να είμαι μέσα σε όλα, τρομάρα μου! Κάνω κι εγώ λογαριασμό στο Facebook, γίναμε φίλοι, αρχίζω να σχολιάζω φωτογραφίες… Τι το θες κυρά μου το σχόλιο; Για πότε με διέγραψε ούτε που το κατάλαβα!
Πολλά δεν καταλαβαίνω… Το παίζω και γλυκιά, υπομονετική μανούλα – εεεε κοπελιά, μάνα είπαμε.
Βέβαια ξέχασα και το καλύτερο: Όλα τα ξέρει! Και φυσικά εσύ δεν ξέρεις τίποτα. Τολμάς να ρωτήσεις κάτι : «εεε καλά που ζεις; Δεν το ξέρεις;;»
«Οκ αγοράκι εμείς το κάναμε αλλιώς»
Αν όμως πεις κάτι που ξέρεις από αυτά τα δικά τους, αρχίζει η καζούρα: «Όπα, η μάνα πολύ Facebook βλέπει…»
Άστα χαμένες από χέρι είμαστε, άκρη δεν βγάζουμε…..
Και μένεις άγαλμα…
Μάνα; μάνα;;; Πού πήγε το μαμά, το μανούλα;
Ρε! Ρε, την μανούλα;
Τότε είναι η στιγμή που αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως το αγοράκι που είχες παύει πια να υπάρχει και αρχίζει πλέον να γίνεται ένας άνδρας.
Πάντα ήθελα να ξεφύγω από την κλασική Ελληνίδα μάνα…. με την ζακέτα, το φαΐ και φυσικά το κλασικό «όταν θα γίνεις γονέας τότε θα με καταλάβεις».
Τα έχω κάνει όλα με μαθηματική ακρίβεια και φυσικά συνεχίζω να παίζω το ίδιο εργάκι με μεγάλη επιτυχία.
Παρόλα αυτά τα κλασικά, εγώ δεν μπορώ να φανταστώ πως το μικρό μου αγοράκι που έπαιζε με αυτοκινητάκια και μετά αποχαυνωμένο μπροστά στο Playstation, μόλις τολμήσω να τον ρωτήσω αν π.χ μάζεψε το δωμάτιο του, ξεδιπλώνεται μπροστά μου ένας άλλος με μια γλωσσάρα μέχρι το πάτωμα
Αν δε τολμήσεις να ρωτήσεις αν διάβασε, την πάτησες διότι εννοείται πως όταν εσύ κοιμόσουν, έλειπες, ήσουν στο μπάνιο, το παιδί σου διάβασε και εσύ απλά δεν το είδες.
Όμως είμαι και νέα μαμά και θέλω να είμαι μέσα σε όλα, τρομάρα μου! Κάνω κι εγώ λογαριασμό στο Facebook, γίναμε φίλοι, αρχίζω να σχολιάζω φωτογραφίες… Τι το θες κυρά μου το σχόλιο; Για πότε με διέγραψε ούτε που το κατάλαβα!
Πολλά δεν καταλαβαίνω… Το παίζω και γλυκιά, υπομονετική μανούλα – εεεε κοπελιά, μάνα είπαμε.
Βέβαια ξέχασα και το καλύτερο: Όλα τα ξέρει! Και φυσικά εσύ δεν ξέρεις τίποτα. Τολμάς να ρωτήσεις κάτι : «εεε καλά που ζεις; Δεν το ξέρεις;;»
«Οκ αγοράκι εμείς το κάναμε αλλιώς»
Αν όμως πεις κάτι που ξέρεις από αυτά τα δικά τους, αρχίζει η καζούρα: «Όπα, η μάνα πολύ Facebook βλέπει…»
Άστα χαμένες από χέρι είμαστε, άκρη δεν βγάζουμε…..
Όχι καλέ δεν άλλαξε το παιδί μας, μια Εφηβεία μας ξημέρωσε και θα το ξεπεράσουμε. Αλί από μένα που έχω και δεύτερη να περάσω και το μοντελάκι το επόμενο είναι γεννημένο με εφηβεία!
ΠΗΓΗ
ΠΗΓΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ' αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.